Depresja – objawy, przyczyny, leczenie

Depresja jest zaburzeniem psychicznym charakteryzuj膮cym si臋 utrzymuj膮cym si臋 obni偶onym nastrojem, kt贸ry wp艂ywa na codzienne czynno艣ci i my艣lenie.

depresja

Depresja mo偶e pojawi膰 si臋 w ka偶dym wieku, ale cz臋艣ciej wyst臋puje u nastolatk贸w i m艂odych doros艂ych w wieku 20 i 30 lat. Uwa偶a si臋, 偶e m臋偶czy藕ni rzadziej cierpi膮 na depresj臋, ale kobiety cz臋艣ciej szukaj膮 pomocy u specjalist贸w, wi臋c r贸偶nic臋 w danych mo偶na t艂umaczy膰 brakiem statystyk medycznych.

Depresja jest bardzo powa偶n膮 chorob膮; znacznie obni偶a jako艣膰 偶ycia cz艂owieka, wp艂ywaj膮c na jego stan umys艂u i relacje spo艂eczne. Wed艂ug statystyk WHO, depresja jest drug膮 g艂贸wn膮 przyczyn膮 zgon贸w w艣r贸d nastolatk贸w i m艂odych doros艂ych.

Oko艂o 1 na 6 doros艂ych os贸b do艣wiadcza depresji w ci膮gu swojego 偶ycia. Na ca艂ym 艣wiecie choroba ta dotyka oko艂o 300 milion贸w ludzi w ka偶dym wieku.

W zale偶no艣ci od obrazu klinicznego i nasilenia przebiegu, depresj臋 dzieli si臋 na 艂agodn膮, umiarkowan膮 i ci臋偶k膮. Mo偶e mie膰 charakter d艂ugotrwa艂y (przewlek艂y), z cz臋stymi nawrotami, zw艂aszcza je艣li chory nie skonsultuje si臋 w por臋 ze specjalist膮.

Kryteria depresji to znaczne obni偶enie nastroju przez 2 tygodnie lub d艂u偶ej, utrata zainteresowania ulubionymi zaj臋ciami, brak interakcji spo艂ecznych, zwi臋kszona m臋czliwo艣膰 i op贸藕nienie ruchowe.

Przyczyny depresji

Dok艂adna przyczyna depresji nie jest znana.聽

Uwa偶a si臋, 偶e w jej rozwoju istotn膮 rol臋 odgrywa kombinacja wielu czynnik贸w: genetycznych i biologicznych (depresja endogenna), psychologicznych, spo艂eczno-ekonomicznych i interpersonalnych (depresja psychogenna).

Depresja – czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka, kt贸re zwi臋kszaj膮 prawdopodobie艅stwo rozwoju depresji obejmuj膮:

  • Przyjmowanie niekt贸rych lek贸w (leki na nadci艣nienie, leki nasenne);
  • nadu偶ywanie alkoholu, za偶ywanie narkotyk贸w;
  • powa偶ne choroby (przewlek艂y b贸l, choroby uk艂adu kr膮偶enia i nowotwory);
  • l臋k zwi膮zany z globalnymi (nawet planowanymi) zmianami w 偶yciu;
  • prze偶ywanie traumatycznych lub stresuj膮cych wydarze艅 (wykorzystywanie fizyczne lub seksualne, 艣mier膰 bliskiej osoby, problemy finansowe, trudno艣ci w przystosowaniu spo艂ecznym, niepowodzenia szkolne, problemy w kontaktach z r贸wie艣nikami w szkole, problemy w kontaktach z kolegami i presja w pracy)
  • pewne cechy osobowo艣ci (niska samoocena, zale偶no艣膰 od innych ludzi i ich opinii, wzmo偶ony samokrytycyzm, pesymizm);
  • Osobista historia innych zaburze艅 psychiatrycznych (zaburzenia l臋kowe,聽zaburzenia od偶ywiania,聽zesp贸艂 stresu pourazowego);
  • Wywiad rodzinny (rozpoznania depresji,聽choroby dwubiegunowej, alkoholizmu u bliskich krewnych).

Objawy depresji

  • smutek, przygn臋bienie, p艂aczliwo艣膰, poczucie pustki;
  • utrata zainteresowania znanymi i ulubionymi zaj臋ciami (hobby, seks, sport, praca);
  • niezdolno艣膰 do wykonywania codziennych czynno艣ci, trudno艣ci w porozumiewaniu si臋 z innymi (obni偶one wyniki w nauce, nieefektywno艣膰 w pracy, pozostawanie w domu, niewychodzenie z domu)
  • wybuchy gniewu, dra偶liwo艣膰 nawet z powodu drobnych spraw;
  • utrata apetytu i utrata wagi lub odwrotnie, zwi臋kszone 艂aknienie i przyrost wagi;
  • zaburzenia snu (bezsenno艣膰 lub nadmierna deprywacja snu);
  • spadek energii, zwi臋kszona m臋czliwo艣膰 (nawet drobne zadania i czynno艣ci wymagaj膮 dodatkowego wysi艂ku i koncentracji);
  • wyra藕ne zmniejszenie lub nietypowe zwi臋kszenie aktywno艣ci ruchowej (niemo偶no艣膰 usiedzenia w miejscu, potrzeba energicznego ruchu i chodzenia lub odwrotnie, ospa艂o艣膰 ruch贸w i mowy);
  • poczucie winy i bezwarto艣ciowo艣ci, zafiksowanie na przesz艂ych niepowodzeniach;
  • upo艣ledzenie my艣lenia, koncentracji, problemy z pami臋ci膮, niezdolno艣膰 do podejmowania decyzji;
  • niewyja艣nione b贸le w r贸偶nych cz臋艣ciach cia艂a (b贸le g艂owy, b贸le plec贸w);
  • sk艂onno艣膰 do samookalecze艅;聽my艣li o 艣mierci lub samob贸jstwie, pr贸by samob贸jcze.

Diagnoza depresji

Specjalista bada pacjenta i zadaje pytania dotycz膮ce jego stanu zdrowia i obecno艣ci chor贸b. Niekt贸re patologie (zaburzenia endokrynologiczne, nowotwory z艂o艣liwe, choroby serca i naczy艅, niedobory witamin) mog膮 powodowa膰 objawy podobne do depresji, dlatego zleca si臋 badania laboratoryjne w celu ich wykluczenia.
Wa偶nym kryterium rozpoznania depresji jest rozmowa z pacjentem, delikatne pytanie o objawy, nastr贸j, my艣li, uczucia i doznania.聽Specjalista聽mo偶e poprosi膰 pacjenta o wype艂nienie specjalnego kwestionariusza, aby w jak najwi臋kszym stopniu uwzgl臋dni膰 wszystkie te kwestie. W celu postawienia diagnozy (okre艣lenia konkretnego typu depresji) pos艂uguje si臋 specjalnie opracowanymi skalami oceny i kryteriami depresji.

Leczenie depresji u doros艂ych i dzieci

W wi臋kszo艣ci przypadk贸w (nawet do 80-90%) zaburzenia l臋kowe depresyjne mo偶na dobrze leczy膰, ale najwa偶niejsze jest, aby nie wstydzi膰 si臋 swojego stanu i w por臋 skontaktowa膰 si臋 ze specjalist膮. W zale偶no艣ci od indywidualnej sytuacji (potrzeby pomocy psychologicznej lub psychoterapeutycznej) zalecane s膮 regularne wizyty u psychologa lub psychoterapeuty w celu skorygowania stanu psychicznego za pomoc膮聽terapii poznawczo-behawioralnej聽i interpersonalnej oraz przepisywane s膮 leki (antydepresyjne). Mog膮 one by膰 uzupe艂nione o stabilizatory nastroju (normotymiczne) lub leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyczne). Rodzaj leku przeciwdepresyjnego zale偶y od rodzaju depresji i wyst臋puj膮cych objaw贸w. Leczenie zwykle rozpoczyna si臋 od selektywnych inhibitor贸w wychwytu zwrotnego serotoniny. Samodzielne odstawienie leku przeciwdepresyjnego bez konsultacji z lekarzem jest bardzo niepo偶膮dane.
Czasami leczenie depresji wymaga po艂膮czenia psychoterapii i lek贸w. W ci臋偶kich przypadkach (np. gdy istnieje ryzyko samookaleczenia) zalecane jest leczenie szpitalne, je艣li konieczna jest sta艂a obserwacja.
depresja

<- REKOMENDACJE ODNO艢NIE PROFILAKTYKI I LECZENIA DEPRESJI W PODSTAWOWEJ OPIECE ZDROWOTNEJ (POZ) WRAZ Z PROPOZYCJ膭 PROGRAMU PROFILAKTYCZNO-EDUKACYJNEGO ZAPOBIEGANIA DEPRESJI

Um贸w konsultacj臋 - Diagnoza ADHD

Wype艂nij formularz i prze艣lij zg艂oszenie