Kompulsywne objadanie się

„…Moje funkcjonowanie było zdominowane przez jedzenie. Musiałam zaplanować cały swój dzień wokół tego kontrolowania  jedzenia; Odwoływałam plany i unikałam spotkań, na których wiedziałam, że będzie jedzenie. Czułam się nieszczęśliwa i doskwierał mi ciągły brak energii…”

„Nie mogłam o tym rozmawiać z przyjaciółmi, ponieważ bałam się, że ludzie pomyślą, że nie mam nad sobą kontroli. Wstyd i poczucie winy zamykały mnie w błędnym kole i pogarszały samopoczucie. Niższa samoocena i  brak pewności siebie doprowadziły mnie do większej izolacji od rodziny i przyjaciół. Ciężko jest wytłumaczyć, jak bardzo męczące jest objadanie się i w jak ogromnym stopniu zajmuje umysł. Bliscy byli zdziwieni, że nie mówię o swoich problemach. Nie chodziło o to, że nie chciałam – po prostu nie miałam pojęcia, jak opisać to przytłaczające uczucie.”

Jedzenie kompulsywne to zaburzenia odżywiania polegające na spożywaniu bardzo dużych ilości jedzenia podczas jednego epizodu. Charakteryzuje się utratą kontroli nad ilością spożywanych pokarmów. Może dotknąć każdego, niezależnie od wieku czy płci. Jest ono bardziej powszechne niż inne zaburzenia odżywiania.

Osoby z tym zaburzeniem odżywiania jedzą duże ilości jedzenia w krótkim czasie (od pół godziny do dwóch godzin). W przeciwieństwie do osób cierpiących na bulimię zazwyczaj nie pozbywają się jedzenia (na przykład poprzez wymioty), chociaż czasami mogą robić posty pomiędzy kolejnymi posiłkami.

Czy kompulsywne objadanie się to po prostu jedzenie trochę za dużo?

Kompulsywne objadanie się nie polega wyłącznie na zjadaniu dużych porcji jedzenia. Jeżeli cierpisz na to zaburzenie, to najprawdopodobniej często nie odczuwasz przyjemności z jedzenia. Napady jedzenia często łączą się z trudnymi, niekomfortowymi emocjami… Takie epizody mogą być bardzo niepokojące, często dotyczą znacznie większej ilości jedzenia, niż chciałbyś zjeść. Możesz mieć trudność z zaprzestaniem jedzenia, nawet jeśli bardzo tego chcesz. Niektóre osoby z zaburzeniami odżywiania opisują, że czują się oderwane od tego, co robią podczas jedzenia, a nawet miewają trudności z przypomnieniem sobie, co jadły w tym czasie.

Do cech charakterystycznych napadu objadania się należą:

• znacznie szybsze spożywanie pokarmów niż zwykle
• jedzenie do momentu, kiedy czujesz się niekomfortowo pełny/a
• jedzenie sporych ilości jedzenia, kiedy nie jesteś głodny/a,
• jedzenie w samotności z powodu zażenowania ilością jedzenia
• uczucie obrzydzenia, wstydu lub winy podczas lub po objadaniu się.

Jeżeli doświadczasz co najmniej jednego z tych objawów co najmniej raz w tygodniu przez co najmniej trzy miesiące, możesz mieć zaburzenie odżywiania z napadami objadania się.

Napady objadania się mogą być zaplanowane jako rytuał i polegać na przykład na kupowaniu „specjalnych” pokarmów lub mogą być bardziej spontaniczne.

Jedzenie w dużych ilościach odbywa się zazwyczaj na osobności, chociaż możesz jeść regularne posiłki poza napadami objadania się. Osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania mogą również ograniczać swoją dietę lub wprowadzać pewne zasady dotyczące jedzenia – to również może prowadzić do tego, że będą się objadać z powodu głodu i uczucia niedostatku. Osoby te często mają poczucie winy i obrzydzenia z powodu braku kontroli podczas jedzenia i po przejedzeniu, co może wzmocnić cykl negatywnych emocji, ograniczeń i ponownego przejedzenia.O