Nastoletnia depresja cz.1

Czym jest depresja u nastolatków?

Okres nastoletni może być naprawdę trudny i to zupełnie normalne, że od czasu do czasu czujesz się smutny lub rozdrażniony. Jeśli jednak te uczucia nie ustępują lub stają się tak intensywne, że czujesz się przytłaczająco beznadziejnie i bezradnie, możesz cierpieć na depresję.

Depresja wśród nastolatków to coś więcej niż chwilowy smutek lub przygnębienie. Jest to poważne i wyniszczające zaburzenie nastroju, które może zmienić sposób myślenia, odczuwania i funkcjonowania w życiu codziennym, powodując problemy w domu, szkole i życiu towarzyskim. 

Osoba cierpiąca na depresję może czuć się beznadziejnie, może czuć się odizolowana i może mieć wrażenie, że dosłownie nikt jej nie rozumie. 

Depresja jest znacznie częstszym zjawiskiem wśród nastolatków, niż mogłoby się wydawać. Zwiększona presja związana z nauką, wyzwania społeczne i zmiany hormonalne w okresie nastoletnim sprawiają, że około jedna na pięć osób w tym wieku cierpi na depresję. 

Pamiętaj, że nie jesteś sam, a Twój stan nie jest oznaką słabości ani wadą charakteru.

Choć może się wydawać, że czarne chmury depresji nigdy się nie podniosą, jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc sobie w radzeniu z objawami, odzyskać równowagę i poczuć się znów bardziej pozytywnie, energicznie i z nadzieją.

Oznaki i objawy depresji u nastolatków:

Trudno jest opisać słowami, co dokładnie czuje się w depresji ponieważ nie wszyscy doświadczają jej w ten sam sposób. Dla niektórych nastolatków depresja charakteryzuje się poczuciem przygnębienia i rozpaczy. Dla innych jest to uporczywy gniew, pobudzenie lub po prostu przytłaczające poczucie „pustki”. Niezależnie od tego, jak depresja wpływa na Ciebie, istnieją pewne wspólne objawy, których możesz doświadczać:

• Ciągłe rozdrażnienie, smutek lub złość.
• Nic nie wydaje się już przyjemne – nawet zajęcia, które kiedyś uwielbiałeś – teraz nie widzisz sensu zmuszania się do ich wykonywania.
• Czujesz się źle we własnej skórze – bezwartościowy, winny lub po prostu „złe” w jakiś sposób.
• Sypiasz za dużo lub za mało.
• Sięgasz po używki, aby zmienić swoje samopoczucie.
• Masz częste, niewyjaśnione bóle głowy lub inne bóle i problemy fizyczne.
• Wszystko i wszędzie doprowadza Cię do płaczu.
• Jesteś bardzo wrażliwy na krytykę.
• Przybierasz lub tracisz na wadze w niekontrolowany sposób
• Masz problemy z koncentracją, jasnym myśleniem lub zapamiętywaniem. Twoje oceny mogą być przez to coraz gorsze.
• Czujesz się bezradny i pozbawiony nadziei.
• Myślisz o śmierci lub samobójstwie. (Jeśli tak, natychmiast porozmawiaj z kimś!).
  

  całodobowy bezpłatny numer pomocowy:

  tel: 116111, strona www 

Dlaczego mam depresję?

Wbrew pozorom depresja nie jest spowodowana jedynie brakiem równowagi chemicznej w mózgu, który można wyleczyć za pomocą leków. Przyczyną depresji jest raczej połączenie czynników biologicznych, psychologicznych i społecznych. Ponieważ okres nastoletni to czas wielkiego niepokoju i niepewności, prawdopodobnie doświadczasz wielu czynników, które mogą przyczynić się do wystąpienia objawów depresji. Mogą to być zarówno zmiany hormonalne, jak i problemy w domu czy w szkole, a także pytania o to, kim się jest i gdzie się jest.

Nastolatki są bardziej narażone na depresję, jeśli w ich rodzinie występowały przypadki depresji lub jeśli doświadczyły traumatycznych przeżyć we wczesnym dzieciństwie, takich jak utrata rodzica lub przemoc fizyczna lub emocjonalna.

Czynniki ryzyka depresji u nastolatków:

• Czynniki ryzyka, które mogą wywołać lub nasilić depresję u nastolatków, to m.in:
• Poważna choroba, przewlekły ból lub niepełnosprawność fizyczna.
• Występowanie innych zaburzeń psychicznych, takich jak stany lękowe, zaburzenia odżywiania, zaburzenia uczenia się lub ADHD.
• alkohol lub/i narkotyki.
• Problemy szkolne lub rodzinne.
• Zastraszanie.
• Trauma związana z przemocą lub wykorzystywaniem.
• Niedawne stresujące doświadczenia życiowe, takie jak rozwód rodziców lub śmierć bliskiej osoby.
• Radzenie sobie z własną tożsamością seksualną w środowisku pozbawionym wsparcia.
• Samotność i brak wsparcia społecznego.
• Spędzanie zbyt wiele czasu w mediach społecznościowych.