Poczucie osamotnienia

Samotność jest powszechnym zjawiskiem w społeczeństwie. Często uważa się, że osoby starsze są narażone na ryzyko poczucia samotności. Prawdą jest, że ludzie mogą czuć się samotni bez względu na wiek. Na przykład dziecko, które zostało pominięte w zabawie lub któremu rodzice nie poświęcają wystarczająco dużo uwagi. Student, który wyjeżdża na uniwersytet, opuszczając miejsce, w którym się wychował i ma swoich przyjaciół. Kobieta, która została matką, której mąż wychodzi do pracy, a ona zostaje w domu, by opiekować się dzieckiem. Mężczyzna, który cały czas pracuje i nie ma przyjaciół, z którymi mógłby się spotykać. Osoba, która przeżywa żałobę po stracie rodzica, ukochanej osoby lub dziecka. Oczywiście przykładów można przytoczyć mnóstwo. W skrócie, gdy jakaś zmiana w życiu powoduje, że osoba czuje się odłączona od innych, poczucie samotności staje się obecne.

Samotność często mylona jest z poczuciem osamotnienia. Wybór bycia samemu jest często świadomą decyzją i może wpływać pozytywnie i regenerująco. 

Poczucie samotności wynika z poczucia izolacji od innych. Ludzie są zwierzętami towarzyskimi, od urodzenia przywiązujemy się do swojego opiekuna. W wieku sześciu tygodni uczymy się uśmiechać, co jest kluczową umiejętnością w nawiązywaniu przyjaźni i kontaktów z innymi. Umiejętność tę wykorzystujemy przez całe życie aby nawiązywać przyjaźnie. Kiedy znajdziesz się w sytuacji, w której chcesz komuś powiedzieć o tym, co się dzieje, a okazuje się, że nie masz komu. Możesz zdać sobie sprawę, że nikt nie zrozumie twojej sytuacji, albo będzie bardzo opiniotwórczy i powie ci, co masz robić. W tym miejscu może zacząć się depresja, negatywne myśli mogą krążyć po głowie, na przykład: „nikt mnie nie rozumie”, „nie mam przyjaciół”, nikt mnie nie kocha”. Jeśli nie jesteś w stanie zracjonalizować tych myśli, możesz wpaść w spiralę negatywności. Twój poziom energii obniża się i trudniej jest ci dotrzeć do innych.

Media społecznościowe mogą pogłębić odczuwaną izolację, ponieważ często porównujemy swoje życie z innymi i można  uwierzyć, że brakuje nam czegoś lub nie osiągamy tego, co inni. Poprzez Facebook, TikTok, Instagram nawiązuje się powierzchowne kontakty, ale nic nie przynosi takich korzyści, jak spotkanie z drugą osobą twarzą w twarz.

Jeśli czujesz się samotny, rozmowa z terapeutą może naprawdę pomóc Ci nawiązać z kimś kontakt. Dzięki relacji terapeutycznej można nabrać pewności siebie, co pozwoli poczuć się silniejszym i przenieść te umiejętności do swojego życia. Psychoterapeuta nie ocenia i jest obiektywny, potrafi słuchać i udzielać wsparcia.