Zaburzenia nastroju

Jeśli doświadczasz zaburzeń nastroju, Twój ogólny stan emocjonalny lub nastrój jest zakłócony lub niespójny z okolicznościami i zakłóca Twoją zdolność do funkcjonowania. Możesz być bardzo smutny, odczuwać pustkę lub być przygnębiony (depresja), lub możesz mieć okresy depresji na przemian z nadmierną radością (mania).

SPIS TREŚCI

To normalne, że Twój nastrój może się zmieniać w zależności od sytuacji. Jednak, aby zdiagnozować zaburzenia nastroju, objawy muszą być obecne przez kilka tygodni lub dłużej. Zaburzenia nastroju mogą powodować zmiany w zachowaniu i mogą wpływać na zdolność do radzenia sobie z rutynowymi czynnościami, takimi jak praca lub szkoła.

Główne rodzaje zaburzeń nastroju:

Dystymia – Jest to przewlekły, obniżony, depresyjny lub drażliwy nastrój, który utrzymuje się przez co najmniej 2 lata.

Depresja – Mniejsze zainteresowanie zwykłymi czynnościami, uczucie smutku lub beznadziejności oraz inne objawy utrzymujące się przez co najmniej 2 tygodnie mogą wskazywać na depresję.

Zaburzenia nastroju związane ze stanem zdrowia – Wiele chorób medycznych (np. nowotwory, choroby przewlekłe, urazy, infekcje) mogą wywołać objawy depresji.

Zaburzenia nastroju wywołane substancjami – Objawy depresji, które wynikają z działania leków, nadużywania substancji psychoaktywnych, alkoholizmu, narażenia na toksyny.

ChAD – Jest to zaburzenie psychiczne, w którym u danej osoby występują na przemian okresy depresji z okresami manii lub podwyższonego nastroju (hipomanii).

Co powoduje zaburzenia nastroju?

Nie ma jednoznacznej przyczyny zaburzeń nastroju. Do powstawania zaburzeń nastroju przyczynia się wiele składowych. Przypuszczalnie są one spowodowane brakiem równowagi substancji chemicznych w mózgu. Może istnieć kilka czynników leżących u podstaw zaburzeń nastroju, w zależności od ich rodzaju. Różne czynniki genetyczne, biologiczne, środowiskowe są związane z zaburzeniami nastroju.

Czynniki ryzyka zaburzeń nastroju:

Historia rodzinna – przypadki zaburzeń psychicznych w rodzinie
Trauma, stres lub poważne zmiany życiowe
Choroby fizyczne lub stosowanie pewnych leków. (Depresja jest powiązana z poważnymi chorobami, takimi jak rak, cukrzyca, choroba Parkinsona i choroby serca)
Wcześniejsza diagnoza zaburzeń nastroju
Struktura i funkcjonowanie mózgu w przypadku zaburzeń dwubiegunowych

Objawy zależą od rodzaju zaburzenia nastroju, które jest obecne. Objawy zaburzeń dwubiegunowych mogą obejmować zarówno manię jak i depresję.

Objawy zaburzeń nastroju mogą obejmować:

(obniżony nastrój , depresja)

Odczuwanie smutku przez większość czasu lub prawie codziennie
Brak energii lub uczucie ospałości
Trudności z koncentracją lub skupieniem uwagi
Poczucie bezwartościowości lub beznadziejności
Utrata zainteresowania czynnościami, które wcześniej sprawiały przyjemność
Nadmierna senność lub bezsenność
Utrata apetytu lub objadanie się
Przybieranie na wadze lub chudnięcie
Częste myśli o śmierci lub samobójstwie

Objawy hipomanii lub epizodów maniakalnych obejmują:

Poczucie ogromnego pobudzenia lub podniecenia
Szybkie mówienie lub poruszanie się
Pobudzenie, niepokój, lub drażliwość
Zachowania ryzykowne, takie jak wydawanie zbyt dużej ilości pieniędzy lub lekkomyślna jazda samochodem
Nietypowy wzrost aktywności lub próby robienia zbyt wielu rzeczy naraz
Natłok myśli
Uczucie zdenerwowania lub niepokoju bez wyraźnego powodu
Bezsenność lub problemy z zasypianiem

Leczenie zaburzeń nastroju

Zaburzenia nastroju mogą być często leczone z powodzeniem. Metody leczenia mogą obejmować:
Psychoterapia – najczęściej, jest to terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Terapia ta koncentruje się na zmianie zniekształconych poglądów osoby na temat siebie oraz otaczającego ją środowiska. Pomaga również w poprawie nawiązywania relacji, a także w identyfikacji czynników stresogennych w otoczeniu i sposobów ich unikania lub radzenia sobie z nimi.
Farmakoterapia – leki przeciwdepresyjne i stabilizujące nastrój
Terapia rodzinna – rodzina odgrywa istotną rolę wspierającą w każdym procesie leczenia.
Psychoterapia połączona z farmakoterapią – taka metoda okazuje się być bardzo skuteczna w leczeniu depresji.