Osobowość borderline

W sytuacjach ciągłego napięcia emocjonalnego, u osób, które doświadczają silnych zaburzeń nastroju mogą pojawić się inne problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak depresja, lęk (ataki paniki), zaburzenia odżywiania czy przemijające stany psychotyczne (np. mania prześladowcza). Aby sobie z tym poradzić, dana osoba może również podejmować inne działania, takie jak nadużywanie alkoholu, zażywanie środków psychoaktywnych lub samookaleczanie. Nieleczone, borderline może powodować poważne problemy w życiu osoby, zakłócając jej pracę, szkołę, codzienne wydarzenia i relacje z innymi. 

Co powoduje borderline?

Chociaż dokładna przyczyna borderline nie jest znana, naukowcy uważają, że czynniki genetyczne, biologiczne i środowiskowe odgrywają rolę w tym złożonym zaburzeniu. Istnieją na przykład mocne dowody na to, że trauma z dzieciństwa, taka jak wykorzystywanie i zaniedbywanie, może być związana z borderline.

Uważa się, że borderline może być spowodowane przez kombinację czynników:

Genetyka – możesz być bardziej podatny na borderline, jeśli bliski członek rodziny również żyje z pogranicznym zaburzeniem osobowości. Nie ma jednak dowodów na to, że konkretny gen jest odpowiedzialny za borderline.

Substancje chemiczne w mózgu – problemy z poziomem substancji chemicznych w mózgu, szczególnie serotoniny.

Struktura mózgu – Istnieją dowody na różnice w budowie i funkcjonowaniu mózgu u osób z borderline, szczególnie w częściach mózgu, które odpowiadają za kontrolę impulsów i regulację emocjonalną, samokontrolę. Mogą one również wpływać na planowanie i podejmowanie decyzji. Nadal jednak nie wiadomo, czy te różnice są wynikiem borderline, czy też stanowią część przyczyny.

Czynniki środowiskowe – wiele czynników środowiskowych wydaje się być wspólnych dla osób cierpiących na pograniczne zaburzenie osobowości.  Mogą one obejmować: doświadczanie przemocy, doświadczanie długotrwałego strachu lub niepokoju w dzieciństwie, maltretowanie, zaniedbywanie przez jednego lub obu opiekunów w dzieciństwie, oraz dorastanie z członkiem rodziny, który cierpiał na poważną chorobę psychiczną, np. choroba dwubiegunowa lub problem z alkoholem albo narkotykami. 

Pamiętaj, że czynnik ryzyka nie jest tożsamy z przyczyną;
to, że masz czynniki ryzyka nie oznacza, że rozwinie się u Ciebie borderline, tak samo jak osoby bez tych czynników mogą rozwinąć zaburzenie.

Niezależnie od tego, czy objawy są łagodniejsze, czy bardziej nasilone, osobowość z pogranicza może mieć znaczący wpływ na życie prywatne i zawodowe.

Ludzie cierpiący na borderline na mogą mieć trudności z radzeniem sobie z wymaganiami życia codziennego, mogą odczuwać szereg trudnych emocji i nieprzewidywalnych zmian nastroju. Niektóre osoby są szczególnie wrażliwe na dezaprobatę i odrzucenie. W związku z czym potrzebują pocieszenia i potwierdzenia ze strony innych, aby podtrzymać swoją wartość i obraz siebie.

Borderline objawy i diagnoza

Pograniczne zaburzenie osobowości (borderline) to wszechobecny wzorzec niestabilności w relacjach interpersonalnych, postrzeganiu siebie i emocji, a także wyraźna impulsywność rozpoczynająca się we wczesnej dorosłości i występująca w różnych kontekstach, na co wskazuje pięć (lub więcej) z poniższych objawów:

• Przewlekłe poczucie pustki
• Niestabilność emocjonalna w reakcji na codzienne wydarzenia (np. intensywny epizodyczny smutek, drażliwość lub niepokój trwający zwykle kilka godzin, a rzadko dłużej niż kilka dni)
• Paniczne starania, aby uniknąć rzeczywistego lub wyobrażonego porzucenia
• Zaburzenia tożsamości z wyraźnie lub trwale niestabilnym obrazem siebie lub poczuciem własnej wartości
• Zachowania impulsywne w co najmniej dwóch obszarach, które mogą być szkodliwe dla samego siebie (np. wydawanie pieniędzy, seks, nadużywanie substancji, lekkomyślna jazda samochodem, objadanie się)
• Nieodpowiedni, intensywny gniew lub trudności w kontrolowaniu gniewu (np. częste okazywanie temperamentu, ciągły gniew, powtarzające się bójki)
• Wzorzec niestabilnych i intensywnych relacji interpersonalnych charakteryzujących się skrajnościami pomiędzy idealizacją a dewaluacją (znany również jako „rozdwojenie”)
• Powtarzające się zachowania, gesty lub groźby samobójcze, lub zachowania autodestrukcyjne
• Przejściowe, związane ze stresem myśli paranoidalne lub poważne objawy dysocjacyjne.

Czy borderline jest uleczalne?

Chociaż w przeszłości eksperci uważali, że pograniczne zaburzenie osobowości raczej nie poddaje się leczeniu, badania wykazały, że jest uleczalne. Uzyskanie pomocy od specjalisty z zakresu zdrowia psychicznego ma zasadnicze znaczenie, ponieważ konsekwentne leczenie pozwala uzyskać lepszą jakość życia z mniejszą liczbą objawów.

Ponieważ borderline często wiąże się z ryzykownymi zachowaniami, samookaleczeniami i próbami samobójczymi, leczenie może również pomóc ograniczyć te zachowania. Warto znaleźć osobę specjalizującą się w leczeniu borderline, ponieważ potrzebne jest leczenie ukierunkowane specjalnie na pograniczne zaburzenie osobowości. Jeśli terapia nie jest odpowiednio dobrana, może nie być tak skuteczna.

Farmakoterapia: Specjalista zdrowia psychicznego może również zalecić przyjmowanie leków, aby pomóc w leczeniu niektórych objawów, takich jak depresja lub wahania nastroju.

Inne metody leczenia: W sytuacjach kryzysowych konieczna może być hospitalizacja lub bardziej intensywne leczenie.

Objawy borderline mogą mieć wpływ na wiele dziedzin, w tym pracę, szkołę, związki, status prawny i zdrowie fizyczne, dlatego leczenie jest tak ważne. Pomimo przeszkód, jakie może powodować pograniczne zaburzenie osobowości. Wiele osób z borderline prowadzi normalne, satysfakcjonujące życie, jeśli trzymają się planu leczenia.