W swojej pracy już drugą dekadę spotykam się z ludźmi, których linię życiową ukształtowała konieczność przystosowywania się do permanentnie stresowej sytuacji, jaką jest picie rodzica bądź partnera/ki.
Życie w tego typu relacji, w której z definicji rozwój i wsparcie są niemożliwe, lub bardzo ograniczone, powoduje, że u większości DDA oraz współuzależnionych wykształcają się specyficzne mechanizmy przystosowawcze. Na okres funkcjonowania z osobą uzależnioną pozwalają przetrwać, ale później niesione w dorosłe życie przestają pełnić swoja rolę i zamiast chronić i pomagać utrudniają codzienne funkcjonowanie. Czasami mogą też ograniczać rozwój osobowości. Co szczególnie bolesne dla osób DDA oraz współuzależnionych, powodują szereg trudności w budowaniu bliskich związków. Bliskość, niestety, ma dla nich wydźwięk ambiwalentny- jest jednocześnie ogromnym pragnieniem, naturalnym dla każdego człowieka, ale na poziomie bardziej nieuświadomionym kojarzy się z zagrożeniem i cierpieniem.
Dorosłe dzieci alkoholików oraz osoby współuzależnione mają najczęściej zaniżone poczucie własnej wartości, trudności z ustalaniem granic i asertywnością.
Dlatego przychodząc na psychoterapie, mają szanse przyjrzeć się z dystansu swojej asertywności. Zastanowić się, gdzie chcą stawiać granice, tak, żeby traktować siebie i innych z szacunkiem. Mają szanse popracować nad poczuciem własnej wartości, doceniać siebie. W sposób adekwatny do aktualnego etapu życia uporządkować sposób funkcjonowania, pozbywając się permanentnego lęku, który im towarzyszy. Dzięki terapii osoby, które doświadczyły życia z osobą uzależnioną, mogą uwolnić się od cierpienia, dając sobie szanse na miłość, bliskość, pełny rozwój i o wiele bardziej satysfakcjonujące życie.

Doświadczenia w tego typu pracy nabywałam w Stowarzyszeniu Pomocy i Ochrony Rodzinie Alkoholowej ,,SOPRA”, w Stowarzyszeniu ,,ADRA”, a także w pracy terapeutycznej ze studentami UMCS w Lublinie. Brałam udział w audycjach radiowych okazjonalnie oraz cyklicznie dotyczących tego, co dzieje się w rodzinie z problemem alkoholowym.

Aktualnie pracuję w Centrum Pomocy Psychologicznej i Leczenia Uzależnień w Kozienicach z członkami rodzin i partnerami osób dotkniętych alkoholizmem bądź używaniem innych środków psychoaktywnych.

Brak wolnych terminów…

Ukończyłam całościowy 4 -letni kurs psychoterapeutyczny organizowany przy Katedrze Psychoterapii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w nurcie integracyjnym.

Mam 10 lat doświadczenia z osobami doświadczającymi kryzysów życiowych w poradni UMCS, a także w Stowarzyszeniu SOPRA, które zajmuje się zwłaszcza osobami DDA będącymi bliskimi osób z choroba alkoholową oraz doświadczającymi przemocy.

Mam również prawie 20 letnie doświadczenie w pomocy osobom z różnorodnymi niepełnosprawnościami, m.in. osobom ze spectrum Autyzmu w ramach pracy w Krajowym Towarzystwie Autyzmu.